Nietypowy wygląd pojazdu zaprojektowany został przez inż. Witolda Aulicha oraz inż. Wilhelma Aleksandra Lutzke-Birka, profesora Politechniki Lwowskiej, który w tamtym okresie sprawował obowiązki komendanta Warsztatów Technicznych Obrony Lwowa. Opancerzenie, przy współpracy z Warsztatami Kolejowymi, wykonano w warsztatach przy ulicy Polnej 32. Sam pojazd bazował na trzykołowym pługu motorowym "Praga", konstrukcji firmy Erste Bohmismahrische Maschinenfabrik (BMM), wykorzystywanym w celu mechanizacji prac rolnych. Ze względu na dużą cenę pługa i jego małe rozpowszechnienie przypuszcza się, że został on przekazany przez jednego z pobliskich właścicieli ziemskiego.

Improwizowany wóz bojowy "Kresowiec"


W skład uzbrojenia wchodziły karabiny maszynowe przy czym jeden zlokalizowany był w tylnej ścianie kadłuba a dwa pozostałe w bocznych, analogicznie jak w przypadku angielskich czołgów Mark I i Mark VII z czasów I wojny światowej. Takie rozmieszczenie pozwalało na jednoczesny ostrzał do przodu i po bokach. Na kadłubie zlokalizowana była wieżyczka dla dowódcy. Budowa zakończyła się w maju 1919 roku a samochód, najprawdopodobniej razem z samochodem pancernym "Tank Piłsudskiego", utworzył oddział pod nazwą "Związek Aut Pancernych". Nie zachowały się wzmianki na temat wyników testów pojazdu, zdolności manewrowania w terenie i pokonywania przeszkód i jego udziału w operacjach militarnych.

Wóz bojowy "Kresowiec" pomniejszony o 10% w stosunku do innych

Dane techniczne

Masa 7-8t
Załoga 4-5 osób
Wymiary długość ok. 700 cm, wysokość ok. 316 cm, szerokość 286 cm
Uzbrojenie 3 karabiny maszynowe 7.62 mm Maximu
Pancerz nitowany z blach żelaznych grubości 10 mm
Napęd silnik gaźnikowy, 4-cylindrowy,
Moc 32 KM
Układ napędowy sprzęgło jednotarczowe suche, skrzynia przekładniowa mechaniczna 2 biegi do przodu
Podwozie konstrukcja ramowa, przednie koła napędzane zawieszone sztywno tylne koło, również zawieszone sztywno
Osiągi moc jednostkowa ok. 4 KM/T
Prędkość maksymalna do 5km/h

Źródła

  • "Samochody pancerne Wojska Polskiego 1918-1939", Janusz Magnuski, WiS; Warszawa 1993