Podniesienie polskiej bandery na okręcie i wcielenie w skład floty (do Grupy Trałowców Dywizjonu Ćwiczebnego) odbyło się 1 czerwca 1921 roku (CAW, Dziennik Rozkazów Tajnych Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1921, nr 14, poz. 136). Komisyjny odbiór miał miejsce dopiero 24 czerwca 1921 roku. Okrętem "Mewa" dowodzili odpowiednio

  1. por. mar. Michał Borowski od 1 marca 1921 do 1922 roku
  2. kpt. mar. Tadeusz Bramiński od 1922 roku
  3. por. mar. Mieczysław Adamowicz w latach 1922 – 1923
  4. kpt. mar. Aleksander Stachowski – Bartoszewicz do roku 1924, nieznana jest data rozpoczęcia
  5. kpt. mar. Eugeniusz Pławski od 1924 roku, nieznana jest data zakończenia
  6. por. mar. Romuald Gintowt – Dziewałtowski od 1928 roku, nieznana jest data zakończenia

ORP "Mewa" (z lewej od rufy). Widać paski szybkiej identyfikacji na kominie

Znakiem identyfikacyjnym okrętu "Mewa" stanowiły dwa poziome, białe paski zlokalizowane w górnej części komina. Okręt został wycofany ze służby przed 1 kwietnia 1930 roku, gdyż w tym dniu powstał Dywizjon Minowców i Dywizjon Szkolny i w żadnym z nich nie figurował "Mewa". Okręt miał zostać przebudowany na okręt hydrograficzny. W lutym 1931 roku, w trakcie silnego sztormu, stojącą w Basenie Południowym portu gdyńskiego "Mewę" staranował zerwany z cum dźwig pływający w wyniku czego uszkodzony okręt zatonął.

Dane techniczne

Wyporność 170
Długość 43 m
Szerokość 6 m
Zanurzenie 1.7 m
Prędkość 12 km/h
Zasięg 650/14
Napęd 2 maszyny parowe o łącznej mocy 600 KM; 2 śruby
Stocznia Caesar Wolheim Werft, Breslau
Załoga 35 osób
Bandera 1.06.1921
Uzbrojenie

do 1923: 2 x 7.92 Maxim wz. 08

od 1923: 1 x 47 Hotchkiss wz. 85

2 x 7.92 Maxim wz. 08

Źródła

  • "Float II Rzeczypospolitej i jej okręty", Maciej Neuman, Łomianki, 2013