Łopata saperska wchodziła w skład wyposażenia jednostek saperów i pionierów Wojska Polskiego (w wyposażeniu drużyny saperów znajdował się 1 egzemplarz, a pionierów 6 egzemplarzy). Był pomocny przy wszelkiego rodzaju pracach budowlanych, szczególnie ziemnych.

Norma zużywalności stosowana na potrzeby intendentury wynosiła 60 miesięcy.

Opis konstrukcji

Łopata przenoszona była w skórzanym pokrowcu, na lewym boku, częścią roboczą do dołu i trzonkiem do góry.

Źródła

• Instrukcja "Podręcznik Dowódcy Plutonu Strzeleckiego", Warszawa 1939 r.
• Zdzisław Cutter "Saperzy II Rzeczypospolitej", 2005 r.  

Prawa autorskie

Artykuł zamieszczony na łamach serwisu za zgodą autora. Brak zgody na kopiowanie, powielanie, rozpowszechnianie.

Autor artykułu:  Marcin Skrzypacz