Holownik zakupiony na przełomie kwietnia i maja 1920 roku przez Departament Spraw Morskich i przekazany Dowództwu Wybrzeża Morskiego w Pucku. Zbudowany w Królewcu, zwodowany w 1919 roku i wcielony do Polskiej Marynarki z myślą o obsłudze pogłębiarek pracujących w Zatoce Puckiej. Historia okrętu jest krótka: 1 stycznia 1922 roku "Castor" trafił pod kierownictwo Departamentu Marynarki Handlowej w Ministerstwie Przemysłu i Handlu po czym w 1937 roku przeszedł w ręce prywatne niejakiego Edwarda Grycmachera. Do czasu wybuchu wojny "Castor" holował barki wiślane na trasie Gdańsk – Włocławek aż do 1 września 1939 kiedy to, będąc w Toruniu, został skonfiskowany przez Niemców. Kolejno brał udział w odbudowie zniszczonego mostu drogowego w Toruniu i w trakcie tych działań, wiosną 1940 roku, zatonął w wyniku kolizji morskiej, podobnie jak okręt "Mewa", z podwodną przeszkodą. Wrak wydobyto a następnie przetransportowano do Gdańska, gdzie do końca wojny był w użytkowaniu armatora gdańskiego. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do przedwojennego, prawowitego właściciela a po jego śmierci, w kwietniu 1958 roku, został zezłomowany.

Dane techniczne

Źródła

• "Float II Rzeczypospolitej i jej okręty", Maciej Neuman, Łomianki, 2013