Zbliżony konstrukcyjnie do samolotu Hanriot HD-14, ale wyposażony w silnik o większej mocy (Hispano-Suiza o mocy 132 kW), był Hanriot HD-19, przeznaczony do treningu zaawansowanych (tzw. II typ szkolny – czyli samolot do treningu przejściowego na samoloty bojowe). We Francji zakupiono wzorzec i prawa do produkcji licencyjnej, którą podjęto w Wielkopolskiej Wytwórni Samolotów Samolot. Zbudowano 55 samolotów, które używano do 1933 roku. Samolot malowany był całkowicie na ciemny kolor oliwkowozielony, jedynie przód kadłuba miał naturalny kolor duralu. Poszczególne egzemplarze samolotu różniły się położeniem chłodnicy: pod silnikiem (rys. a) lub ponad kadłubem (rys. b). Typ samolotu oznaczony był liczbą 31. Szachownice (często odwrotne) umieszczone były symetrycznie na skrzydłach (rys. a1) lub na ich końcach (na samolocie przedstawionym na rys. b oraz b1).

Źródła

• "Wojskowe samoloty szkolne 1918-1939", Tadeusz Królikiewicz, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności