Dla odkurzania powietrza, w przypadku złożonych instalacji jakimi są np. szpitale, stosowano specjalne filtry przeciwkurzowe. Zazwyczaj wykorzystywano skrzynie z małymi rurkami porcelanowymi (Raschiga), zwilżone olejem (Delbak) lub nierówne powierzchnie blaszane również zwilżone olejem (Gea).

Filtry oleiste typu Gea tzw. odpylnice, wyrabiane przez firmę Drzewiecki i Jeziorański, były tworzone na kształt skrzynek o wysokości 430 mm, szerokości 200 mm, z których w miarę potrzeby zestawianło się jeden złożony filtr.  Jedna skrzynka jest skonstruowana dla przepływu 800 m³/godz.

Konstrukcja

Główną częścią filtrów Gea są blachy faliste, ułożone w orientacji poziomej, pokryte cienką warstwą oleju, słabo wysychającego i niekrzepnącego. Opór, stawiany przez jedną odpylnicę mało zanieczyszczoną, wynosi od 6 do 7 milimetrów słupa wody. Oczyszczenia zakurzonych odpylnic skupia się na przedmuchiwaniu ich prądem powietrza sprężonego lub parą a potem zmyciu olejem przez zanurzenie skrzynki w naczyniu, które wypełnione jest olejem mineralnym czysty, nie posiadającym kwasów i żywicy, o ciągliwości 5 przy 50°C.

Podstawowe dane

Źródła

• "Vademecum obrony przeciwlotniczej i przeciwgazowej ludności cywilnej", Wydanie II uzupełnione, Warszawa 1936