Celownica została opracowana według pomysłu majora Adriana Marchanda w latach 1926-1927. Produkcja odbywała się w Zbrojowni Nr 2 mieszczącej się w Warszawie na ul. Stalowej 58. Warunki techniczne Nr 5000095 zatwierdzone przez Szefa Departamentu Uzbrojenia 24 lutego 1927 roku dokładnie określały zadanie celownicy:

Celownica zbudowana była z metalowej linijki z zamontowanym suwakiem. W suwaku zamontowany był zestaw lunetki, aby móc przyjrzeć się mapie w zbliżeniu. Celownica z lunetką przenoszono w drewnianym futerale o kształcie odwóconej litery L, który przypinano do pasa przy pomocy skórzanego troczka.