Samoloty Caudron G-III przeznaczone do wstępnego szkolenia, dostarczone zostały do Polski jako wyposażenie Francuskiej Szkoły Pilotów, która została sprowadzona w 1919 roku. Liczba tych samolotów wynosiła 20 sztuk. Później dostarczono jeszcze dodatkowo 20 samolotów. Samoloty tego typu charakteryzowały się krótką gondolą kadłubową i ażurowymi kratownicowymi belkami kadłubowymi, na których umieszczono ustrzenie. Pionowe ustrzenie było zdwojone. Dolny płat był krótki, całość usztywniona stójkami i stalowymi linkami. Samoloty tego typu miały naturalną barwę cellonowanego płotna oraz sklejki i drewna. Metalowe osłony silnika (rotacyjnego Le Rhone o mocy 59 kW) miały barwę duralu lub były malowane na kolor czarny względnie czerwony. Niektóre samoloty pomalowano na kolor srebrnoszar (rys. b). Początkowo samoloty miały oznaczenia francuskie (czerwono-biało-niebieskie kokardy), później otrzymały szachownice malowane na zewnętrznych powierzchniach sterów kierunku oraz na dolnej i górnej powierzchni górnego płata. Typ samoloty oznaczony był w ewidencji wojskowej liczbą 14. Po zastąpieniu samolotów G-III bardziej nowoczesnym sprzętem przekazano je aeroklubom.

Źródła

• "Wojskowe samoloty szkolne 1918-1939", Tadeusz Królikiewicz, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności