Bomba burząca 300 kg PuW, podobnie jak inne bomby m.in. bomba odłamkowa 75 kg PuW , została opracowana w ośrodku w Berlinie Friedenau przez firmę Prufanstalt und Werft der Fligetruppen(Zakład Doświadczalny i Stocznia Wojsk Lotniczych) w trakcie I wojny światowej. Wykorzystywana była do niszczenia silnie umocnionych fortyfikacji frontowych a także budynków przemysłowych. Na zajętym poznańskim lotnisku Ławica w czasie powstania wielkopolskiego przejęto około 160 sztuk tych bomb, które następnie wykorzystywane były przez Wojsko Polskie w okresie międzywojennym. Konstrukcja tej bomby była taka sama jak bomby 100 kg PuW. Bomba burząca 300 kg PuW składała się z kroplowego korpusu zakończonego statecznikiem. Sam korpus miał kilka części złączonych nitami. Do korpusu przymocowany był pierścień z uszkiem umożliwiający podwieszenie bomby. Bomba elaborowana była mieszaniną dinitrotoluenu z dinitronaftalenem i trinitronaftalenem. Bomba posiadała dwa zapalniki uderzeniowe: przedni i denny. Zapalniki zabezpieczane były wyjmowaną przed lotem zawleczką. Uzbrojenie zapalników po zrzucie odbywało się dzięki działaniu siły odśrodkowej wirującej wokół osi podłużnej bomby(ruch wirowy osiągnięto dzięki odpowiedniemu kształtowi brzechw). Możliwe było zastąpienie zapalnika głowicowego zapalnikiem minowym działającym z 60 s zwłoką. Cała bomba składa się z: skrzydełka statecznika, brzechwy(statecznik), zapalnika dennego, nitów, pierścienia utrzymującego, pierścienia brzechwy(statecznika), pierścienia łączącego, osłony detonatora zapalnika dennego, płytki gónej, płytki uszczelniającej tekturowe, płytki do mocowania zapalnika, wzmacniacza detonatora zapalnika przedniego, części tylnej skorupy, materiału wybuchowego, wzmacniacza deonatora zapalnika przedniego, osłony detonatora zapalnika przedniego, części przedniej skorupy, zapalnika głowicowego(przedniego). Bombę burzącą 300 kg PuW malowano na kolor szary.

Źródła

• www.wikipedia.pl
• www.infolotnicze.pl
• Adam Popiel: Uzbrojenie lotnictwa polskiego 1918-1939